Hamid

قابل توجه همنسلان دهه شصت و هفتادیم ، لطفا در خصوص مطالب زیر تحقیق کنید و فریب نوکران و دست نشاندگان استعمار را نخورید.از مسعود بهنود و حسن بیشرفمداری تا نوریزاد و محسنین سازگارا و مخملباف ، از علینژاد و عبدی و گنجی تا فیروز خان نادری و عاباس آقا میلانی ،از نسرین ستوده و شیرین آکله تا مسیخ چهارشنبه ای و نوری زاده ، از شهرام شارلاتان و زم الله تا ناجوانمردی و بزرگ شرم آور ایران (فخرآور). در دروغ گویی این نوکران همین بس که در عصر هیتلر و موسلینی و چرچیل و استالین که کشتار بیست میلیون انسان را در کارنامه دارند به رضاشاه بزرگ لقب دیکتاتور خونخوار میدهند. همین بس که به گروهکهای تروریستی دهه سی و چهل و پنجاه از فداییان اسلام تا مجاهدین خلق از حزب آدمخوار توده تا شاخه نظامی ملا مصدقی ها با عنوان نهضت آزادی که با پول و سلاح آمریکا و انگلیس و فرانسه و اسراییل و لیبی آموزش چریکی میدیدند و به جان ملت می افتادند و ترور چند نخست وزیر و شخص پادشاه مملکت را در کارنامه سیاهشان دارند لقب فعالین سیاسی ودموکراسی خواه میدهند و آریامهر بزرگ را برای زندانی و اعدام کردنشان ملامت میکنند.. دوستان نظامی که اینان تبلیغش را میکنند تحفه نحس اربابشان انگلیس است ، انگلیسی ها در سال هزار و ششصد و چهل در قالب جنگی داخلی سلسله استوارت ها را برانداختند و نظام جمهوری اعلام کردند ، تنها پس از بیست سال در حالی که به دیکتاتوری نظامی رسیده بودند انقلاب کردند و مجددا سلسله استوارت ها را به قدرت بازگرداندن، از آن پس با علم به نواقص و ناکارآمدی نظام جمهوری ابتدا در قرن هجدهم آنرا پیشکش رقیب دیرینه یعنی امپراتوری فرانسه کردند و آنها را به زوال و نابودی کشاندند تا جایی که تلاشهای ناپلون و برادرزاده اش برای بازگرداندن سلطنت به فرانسه هم جز اثرات کوتاه مدت راه به جایی نبرد و پس از آن بدلیل کم هزینه بودن تشکیل یک حزب دست نشانده نسبت به استقرار نیروی نظامی در موالی و مستعمراتشان ، نظام جمهوری را توسط عوامل دست نشانده داخلی هر کشور با شعارهای پرطمطراق و از طریق انقلابات هدایت شده مستقر کردند . یکی از معدود کشورهایی که حتی با وجود شکست در جنگ جهانی دوم مانند آلمان و کره تقسیم نشد و از هم نپاشید ژاپن بود آن هم به لطف بصیرت و آگاهی مردمانش در حفظ نهاد سلطنت. پس بیایید به سبک انگلیسی ها ایرانسازان پهلوی را به قدرت بازگردانیم و به سبک ژاپنی ها مقام سلطنت را گرامی داریم ، چرا که تنها راه رهایی و نجات ایران بازگشت نظام پادشاهی و رجوع به قانون اساسی مشروطه است ، البته که آن هم نیاز به بازبینی و اصلاح دارد و سلطنت الزاما به معنای حکومت نیست