Farzad

با لحظه به لحظه ی این گزارشهای پایان سالی اشک ریختم،حتی کنترل نگهداشتن اشکام دست خودم نیست.ولی از ریختن اشک چه حاصل؟ایرانم با مردم دل رحم و مهربانش در آتش کینه و رذالت و شقاوت آخوند و حامیان دارد میسوزد و زبانم لال اگر به خود نیاییم از خانه ی مادری جز خار و خسی باقی نخواهد ماند..ایرانم شنا بلد نیست و در آب افتاده..آتش بر خانه یمان افتاده،ایرانیان فردا دیر است...